Już od miesiąca trwa nasz projekt pod tytułem „Na marginesie czy w centrum wydarzeń? Wieś Idzbark na krańcu UE 20 lat po rozszerzeniu”, który realizujemy wspólnie z Ifa – Institut für Auslandsbeziehungen dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Spraw Zagranicznych Niemiec.
W projekcie międzygeneracyjnym młodzież z trzech grup narodowo-etnicznych (polskiej, niemieckiej i ukraińskiej) przeprowadza wywiady z osobami mieszkającymi w Idzbarku i Starych Jabłonkach (województwo Warmińsko-Mazurskie) pod kątem ich doświadczeń w czasie, w którym Polska jest państwem członkowskim Unii Europejskiej.
29 września 2024 roku odbyło się szkolenie dziennikarskie z Uwe Hahnkampem. Z kolei ostatnie dwa tygodnie upłynęły pod znakiem kontaktów z rozmówczyniami i rozmówcami oraz łączenia ich w pary z młodzieżą zadającą pytania.
20 października 2024 r. grupa spotkała się ponownie – tym razem w siedzibie Fundacji Sztuka Wolności w Idzbarku. Tego dnia odbyła się część teoretyczna, wprowadzająca w temat rozszerzenia UE na wschód, jakie miało miejsce 1 maja 2004 roku. Młodzież otrzymała również podstawowe informacje na temat Idzbarka oraz osób, które zgodziły się udzielić wywiadów. Następnie nagraliśmy trzy wywiady. Kolejny wywiad zarejestrowaliśmy 21 października, a 26 października 2024 ponownie spotkaliśmy się w Idzbarku w większym składzie, aby spotkać się z trzema kolejnymi rozmówczyniami. Mamy zatem siedem wywiadów. Pozostaje nam do przeprowadzenia jeszcze jedna rozmowa.
Nasz projekt ma różne wymiary – nie tylko łączy osoby z różnych generacji, lecz także z różnych kultur. Podczas wprowadzenia do historii regionu i UE wybrzmiały różne perspektywy wynikające z różnych narracji historiograficznych. Te z kolei mogą różnić się nie tylko w zależności od państwa socjalizacji młodych osób (Polska i Ukraina), ale nawet w zależności od opcji politycznej decydującej o programie nauczania w szkołach. Nasza mała grupa okazała się bezpieczną przestrzenią dla różnych doświadczeń i punktów widzenia. To małe laboratorium społeczne, w którym różnorodność jest atutem, a nie zagrożeniem. Wspólnie uczymy się od siebie nawzajem. Podczas naszych spotkań w zupełnie naturalny sposób mieszają się języki polski, niemiecki i ukraiński – podczas wspólnego gotowania i spożywania posiłków, w trakcie spacerów, a nawet w czasie pracy nad projektem.
Ta przyjazna ciekawość drugiego człowieka, ta równościowa koegzystencja kultur i języków są być może największym sukcesem integracji państw i narodów w procesie, jakim jest Unia Europejska. Warto o tym pamiętać, mówić i pisać.
Nasze nagrania trafią niebawem do obróbki. Uczestnik projektu Damian Ordakowski już nagrał dla nas swój autorski utwór „Życie”, który będzie promował projekt i będzie otwierał każdy wywiad.
Już teraz dziękujemy wszystkim osobom, które otworzyły przed nami swoje domy i tak otwarcie dzieliły się z młodzieżą swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami. To niezwykle cenna pamiątka dla naszej społeczności lokalnej, a dla młodzieży – szczególna okazja do spotkania z bardziej doświadczoną generacją o jakże odmiennych wspomnieniach. To również niepowtarzalna okazja do sprawdzenia swoich sił w zawodzie dziennikarskim. Wszyscy sprawdzili się znakomicie!
Dzielimy się dzisiaj zdjęciami pokazującymi kulisy naszego projektu.
W listopadzie planujemy pokazać pierwsze wywiady.
